ábaks łac
Abakus (gr. ábaks, łac. abacus) ? czworoboczna płyta będąca najwyższą częścią głowicy kolumny, pośrednicząca wraz z nią w przenoszeniu ciężaru belkowania na trzon kolumny.
W porządku doryckim i toskańskim płytka jest kwadratowa i oparta na echinusie, w jońskim i korynckim ma kształt prostokąta o zdobionych i zaokrąglonych krawędziach. W porządku doryckim abakus w połączeniu z echinusem tworzy właściwą głowicę. Na abakusie spoczywa najniższa część belkowania, czyli architraw.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Abakus_(architektura)
Zazwyczaj baza leżała na niewielkiej kamiennej
Baza ? dolna część, podstawa kolumny, pilastra lub filaru stosowana w porządkach architektonicznych. W starożytności nie występowała tylko w porządku doryckim, w którym trzon kolumny spoczywał bezpośrednio na stylobacie. Klasyczną bazę tworzy płyta otoczona wyprofilowanymi, kamiennymi wałkami zwanymi torusami, które były rozdzielone trochilusem (wklęską). Dolny torus był z reguły większy. Zazwyczaj baza leżała na niewielkiej kamiennej płycie ? plincie. Terminem baza określa się także inne kombinacje tych elementów.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Baza_(architektura)
Balustrada Obowiązek montowania balustrad, encyklopedyczna definicja
Balustrada o otworach ażuru zasłoniętych w tle ścianką nazywana jest balustradą ślepą.
Przepisy odnośnie konstruowania balustrad zostały ustalone w drodze rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 roku wraz z późniejszymi zmianami. Rozporządzenie to określa szczegółowo warunki techniczne budynków dopuszczonych do użytku publicznego, natomiast zawarty w nim dział VII reguluje warunki dotyczące bezpieczeństwa użytkowania.
Źródło: https://pl.wikipedia.org/wiki/Balustrada